هپاتیت ”C“

بیمارى هپاتیت به انواع مختلفى تقسیم مى‌شود كه علت آن تفاوت در نوع ویروس این بیمارى است. ویروس‌هاى هپاتیتى كه با حمله به بافت كبد منجر به تخریب این بافت و موجب بیمارى هپاتیت مى‌شوند از نظر ژنتیكى بسیار به یكدیگرشبیه هستند.

تعداد زیادى از بیماریها از دسته بیماریهاى ویروسى قرار هستند. یعنى حضور یك ویروس در بدن منجر به بیمارى مى‌شود. این گروه از بیماریها درمان خاص و قطعى ندارند. هنوز دارویى ساخته نشده است كه بتواند ویروس را از بین ببرد. در این حالت تنها سیستم ایمنى بدن باید با بیمارى مبارزه كند. در نتیجه اگر دارویىبرای بیمارى ویروسى تجویز شود تنها براى بالا بردن مقاومت بدن و حمایت از سیستم دفاعى درونى است.

بیشتر بیماریهاى دشوار و طولانى مدت، بیماریهاى ویروسى هستند. از جمله این بیماریها، بیمارى هپاتیت است. چندى پیش نگاه كوتاهى به این بیمارى داشتیم. بیمارى هپاتیت به انواع مختلفى تقسیم مى‌شود كه علت آن تفاوت در نوع ویروس این بیمارى است. ویروس‌هاى هپاتیتى كه با حمله به بافت كبد منجر به تخریب این بافت و موجب بیمارى هپاتیت مى‌شوند از نظر ژنتیكى بسیار به یكدیگرشبیه هستند. آنچه كه این ویروسها را از هم متمایز مى‌كند تفاوت كوچكى در ساختار اطلاعاتى آنهاست. هر ویروس ذره كوچكى است كه ذخیره اطلاعاتى ژنتیكى خاص خود را به همراه دارد. بر پایه همین تفاوت كوچك ویروسهاى هپاتیتى به انواع مختلفى تقسیم و نامگذارى مى‌شوند. با آنكه نشانه‌هاى اولیه بیمارى هپاتیت در تمامى انواع این بیمارى مشابه است اما نوع و شدت آسیب‌هاى كبدى در هر یك متفاوت است. ویروس هپاتیت نوع ”C“ كه موجب بیمارى ”هپاتیتC“ مى‌شود یكى از این ویروس‌هاى این گروه است.

هپاتیت ”C“ كه طبق آمارهاى موجود بیش از ۱۷۰ میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند با نشانه‌هاى عمومى بیمارى هپاتیت همراه است. علائمى مثل تهوع، اسهال و ضعف عمومى. اما زردى پوست یا زردى سفیدى چشم در بیمارى هپاتیت”C“ دیده نمى‌شود. این مسئله یكى از تفاوتهاى بارز این نوع هپاتیت با سایر انواع هپاتیت است.

دوره خفتگى بیمارى، یعنىاز هنگامورود ویروس تا شروع فعالیت آن ممكن است بین دو تا بیست ماه به طول انجامد. این امكان هست كه پس از ورود ویروس هپاتیت"C"سیستم دفاعى بدن بتواند تا مدتى مقاومت كند. گلبولهاى سفید كه در خون شناورند مى‌توانند ویروس‌ها و باكترى‌ها را ببلعند و آنها را در خود هضم كنند. ویروس هپاتیت "C“ ممكن است تا مدتى در گلبولهاى سفید به صورت خفته باقى بماند اما این ویروس مى‌تواند به دلایل نامعلومى فعال شود. شروع فعالیت ویروس گاه به یك سرماخوردگى ساده شبیه است. از آنجا كه بیمارى هپاتیت ”C“ با زردى همراه نیست غالبأ فرد متوجه ابتلا خود به بیمارى نمى‌شود. اما فاكتورهاى كبدى خون كه میزان فعالیت آنزیم‌هاى كبدى را نشان مى‌دهند به شدت بالا مى‌رود كه نشان دهنده بر هم خوردن تعادل در كبد و آغاز بیمارى است.

روند بیمارى در هپاتیت نوع ”C“ سریع‌تر و آسیب‌هاى حاصل از آن شدیدتر است. از جمله آسیب‌هاى جانبى این بیمارى دردهاى مفصلى و از بین رفتگى بافت كلیه است. متأسفانه هپاتیت ”C“ بیش از هشتاد درصد موارد به سیروز كبدى مى‌انجامد. با تشخیص سریع بیمارى و بهرگیرى از داروهاى كمكى و بازدارنده مى‌توان از تخریب بیشتر بافت كبد جلوگیرى كرد و بیمارى را تا حدى كنترل كرد.

هپاتیت‌ها به شدت مسرى هستند. مهمترین راه انتقال هپاتیت ”C" از طریق تماس مستقیم با خون فرد بیمار و آلوده است. متأسفانه این بیمارى در زندانها و در معتادین تزریقى آمار بالایى نشان مى‌دهد.‌ درمان بیمارى بسیار پرهزینه و مشكل است. مهمترین راه مقابله جلوگیرى از انتقال ویروس است.

واكسن هپاتیت ”C“ تا به امروز كشف نشده است. اما واكسیناسیون علیه هپاتیت نوع "B" بدن را بیش از هفتادوپنج درصد نسبت به هپاتیت نوع ”C“ نیز ایمن مى‌كند.